Жайхун
Әмиў сен едиң ОКС,болдың нәўпир Жайхун,
Талай-талайларды жутқан нағыз жайын,
Ғәзийнең мол еди бурын,сондай тайын
Бурқасынлап толқының “шох”, тасқан сайын.
Еки бойың жап-жасыл қалың тоғайлар,
Жайлар еди,туркий тиллес ноғайлылар,
Жайлаўда жайылып,дүркинлеп жылқылар,
Жердиң сәни ақ бөкен ҳам де жейранлар.
Суўыңнан нәр алған,Шырақ,Томарислар,
Тоғайыңда ақырар еди,жолбарыслар,
Толқыныңда жүзер аққуў,фламинголар,
Журтына садық , қыз Гулайым,”Қырқ” қызлар.
Анадан батыр туўған ер- Ерназарлар,
Елин жаўдан қорғап болған парманалар,
“Тынышлық”деп Турым,Айдос бий-бабалар,
Жанын да қурбан қылған нешше даналар!
Халқым мийнет етип бойыңда сайранлар,
-Тасқын суўың қайда кетти,-деп ҳайранлар?!
-Суўың қайтып келгей-дә,-деген ой ойлар!
Басыңнан өтти,нешше-нешше дәўранлар!
Кимлерде толмаған солай пайманалар?!
Кимлергедур бул журт,сондай арманалар!
Суўға кеткен талды беккем қармаланар,
Даўран келсе,бойың гулзарға айланар!
Ра’но Сагидуллаева
03.10.24 22:34
Қарақалпақстан республикасы